Ej, dorogi pyľ, da tuman xoloda, trevogi da stepnoj burjan Znať ne možeš doli svojej možet, kryľja složiš posredi stepej Bjotsja pyľ pod sapogami stepjami, poljami a krugom bušujet plamja da puli svistjat ej, dorogi vystrel grjanet voron kružit tvoj družok v burjane neživij ležit a doroga daľše mčitsja pylitsja, klubitsja a krugom zemlja dymitsja čužaja zemlja ej, dorogi Kraj sosnovij solnce vstajot u kriľca rodnovo mať synočka ždjot I beskrajnymi putjami stepjami, poliami vsjo gljadjat vosled za nami rodnyje glaza